نویسنده: رولان بارت

مترجم: نیلوفر معترف

نوشته پشت جلد کتاب:
روزگار عكس‌، روزگار انقلاب‌ها‌‌، منازعات‌، ترورها و انفجارها نیز هست؛ يك كلام‌‌، روزگار بي‌تابي‌ها و ناشكيبايي‌‌ها‌، روزگار هرچه كه بالاندن و به نتیجه رسيدن را به هيچ مي‌گيرد و انكار مي‌كند.بخشی از متن کتاب:
روزی خیلی پیش از این، بصورت تصادفی عکسی دیدم از ژروم، کوچکترین برادر ناپلئون که در ۱۸۵۲ گرفته شده بود. با حیرتی که هنوز قادر به کاستنش نیستم دریافتم: “من چشمانی را نگاه میکنم که امپراطور را نگریسته است”. گاه بر این حیرت اشاراتی می کردم، اما چون به نظر می آمد نه کسی در آن سهمی دارد و نه حتی آن را می فهمد (زندگی سرشار از این خرده اشارات تنهایی است) فراموشش کردم. شوقم به عکاسی بیشتر شد. قطعا عکاسی را در تقابل با سینما دوست داشتم، با وجود این از تفکیکشان ناتوان بودم. این مسئله مدام جدی تر میشد. مغلوب شوقی “هستی شناسانه” بودم. میخواستم به هر قیمت عکاسی را چنان که درخود بود، در آن ویژگی ذاتی که از تمامی دیگر تصاویر متمایزش می کرد، بفهمم…